زِنـــــْــــــد

زِنـــــْــــــد

آزمان
وَهد ءِ وا گوات هاک انت جـُــزان .

نِــیــر ؛
دِلتـَـپــَرکــه ،
زَرد
لــَرزوکیں دِل ءِ تــُرساں شُـتـَـگ .

مـَــوت ،
مـَــوت ءِ مَوج و مَست‍یِ ءِ زِراب ایر مـُرتگ انت
زندمان ءَ په گــُـلیں دلمانگ انت .

زِنــد
اُمیت ءِ کوپـَـگاں زور ایت رَنگ

رود ،
گوں زَنک و بـَر و گوں واهگاں همــکوپگ انت .

ما ،
وتی وَرّودیں مارشتاں گـَلاں .
تیر
نئیکه زند ءِ شـَـهگان و گـُلیں مئی واهگاں گـُٹـگیر بکنت
نئ گـُلاب ءِ زند ساریں
مَوج زباداں گار ءَ کنت
نے هزار گـَنجیں بهاراں ،
رَنگ و رَنگاں دیر ءَ کـَنت
نے که مهرانی وا بــِچکـَند ءَ لپاشت و بیر ءَ کنت
نے بهار ءِ رَنگ و براهاں
سِست ءَ کنت زَمزیر ءَ کـَنت !

زند
بهارے کـَلکَشاناں
گوں زباداں رَنگ بازیں
مَوج و جـُهـداں پیر ءَ کـَنت

چــِست ءَ بیت گوں ساوَڑی مـَـوج
گوں سمیناں تـَـلـْـوَسیت ...


زند
بهار ءِ کوپگاں اوشتاتگ و
اُمیت ءِ گوں نوداں رُدیت
نے که جـَـلاتے بدار ایت واهگانی آزمان
نـَـے جــَـلِـشکے وَشنیاتکیں
زند ءِ مانداریت نشان

زند
جهان و کلکشانانی ابدمانیں جَلِشک و چـِـیـدَگ انت
زند مدامیں هستیانی هَستی ءِ اوبادَگ انت ...

کریم بلوچ _ تــَـهــل